کاغذ خط خطی
درباره سینما ...ورزش...اجتماع....و هزار حرف خاکستریکاغذ خط خطی
درباره سینما ...ورزش...اجتماع....و هزار حرف خاکستریدرباره من
به شهادت شناسنامه ... در خرما پزان مرداد به دنیا آمدم و خواسته و ناخواسته آواره این زندگی شدیم .... ۱۴-۱۳سال بیشتر نداشتم که مهر روزنامه نگاری خورد تخت سینه ام و نوشتن شد حرفه ام .... و حالا سخت ترین کار دنیا نوشتن است ... آنهم عاشقانه نوشتن ....چاپ بیش از ۱۰۰۰ مقاله در روزنامه های وطن ..... کار کردن در تلویزیون ایران ....و تلویزیون طپش که این آخری را برای همیشه در کارنامه پر فراز نشیب زندگی ام می گذارم که دوستش دارم و به آن افتخار می کنم ...... تنهایم و این تنهایی را دوست می دارم.....و تنها دلخوشی ام این خطوط است و رسیدن به نوشته هایی که قرار هستند متولد شوند در فرداهای روشن ...در آزادی مملکتم ....ایرانم ...
ادامه...
روزانهها
همه- I want you know وبلاگی جدید که کلی حرف برای گفتن دارد
پیوندها
- کاغذ های خط خطی من
- نقد و بررسی وبلاگها
- برای دوست دخترا و دوست پسرا
- وبلاگی خوب از دوست عزیزم رضا
- شیرین و داستانهای تنها بودنش
- نهال .و یا همان فازمتر .و یا رفیق همیشه
- سرخ ......رفیق قرمز و پایدار
- I want you know
- فرزاد ..... یار پنجشنبه ی من
- اشکان...برادرم...پسرم....رفیقم
- هیچکس نمی داند من هستم (وبلاگی از دوستم مریم)
- اینهم وبلاگ بچه نداشته ام...می آید بعد از ۹ ماه و ۹ روز
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- سام علامه 245
بایگانی
- دی 1390 1
- آبان 1390 1
- خرداد 1390 1
- فروردین 1390 1
- دی 1389 1
- آبان 1389 1
- مهر 1389 1
- مرداد 1389 2
- خرداد 1389 2
- اردیبهشت 1389 1
- اسفند 1388 1
- آذر 1388 1
- آبان 1388 1
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- فروردین 1388 1
- بهمن 1387 2
- دی 1387 2
- آذر 1387 3
- آبان 1387 2
- مهر 1387 1
- شهریور 1387 3
- مرداد 1387 4
- تیر 1387 5
- خرداد 1387 2
- اردیبهشت 1387 4
- فروردین 1387 5
- اسفند 1386 3
- بهمن 1386 9
- دی 1386 12
- آذر 1386 17
- آبان 1386 19
- مهر 1386 27
- شهریور 1386 21
- مرداد 1386 3
- تیر 1386 18
- خرداد 1386 14
- اردیبهشت 1386 8
- فروردین 1386 18
- اسفند 1385 17
- بهمن 1385 8
آمار : 192480 بازدید
Powered by Blogsky
برایم دعا کنید ...!
*سام علامه
تا خود بامداد سر بر بالین نمی گذارم ... مانند شیرزخمی شده ام ... از این سوی اتاق به آن سوی اتاق .... خود را بر دیوار می کوبم و مشت را بر سر .... حال و روز بارانی ام را عروسک عشق آفتابی کرد فقط برای چند ساعت ... خوشحال و بیدل بودم و عاشق که رفت و این حسرت عشق بر دلمان ماند .... اما فردا روز غریبی است ... تلخ و گس و پر خاطره خواهد شد ... فردا روز درس گرفتن است ... روز دیکته ایی پر غلط که باید از پس آن قلم گرفتگی های سرخ جان سالم بدر ببرم ... فردا روز سختی است ... روز آبرو ... روز بودن ... و یا شاید نبودن ... اگر ازفردا نباشم .... دنبالم نگردید ... فقط برایم دعا کنید ... همین !
سام علامه
شنبه 19 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 10:21 ب.ظ
غیر از دعا چیز دیگه ای ازم بر نمی آد.
پس دعا کن که خیلی خرابم
روی بوم نقاشی‌ام دیگر رنگی از تو نمی‌زنم. حتی نگاهی، صدایی، لبخند و گریه‌ای از تو در تابلوی امروزم نمی‌کشم. آخر آن هنگام که صادقانه می‌خواندمت، پناهنده کدام درگاه بودی. آنگاه که سیل اشک چشمان منتظرم تو را می‌جست، لبخند کدامین لبان بودی. بگو وقتی مهر و وفا و پاکی‌ام را نثارت کردم، عشق را با چه معامله می‌کردی. هنوز نیمی از بوم، سفید مانده و آبی موج دریا هر روز تکه‌ای از صخره‌ی وجودم را می‌کند. دلم برای خودم عجیب می‌سوزد.