خداحافظ همین حالا....!

*سام علامه

پارسال همین موقع بود  که پدرم از دل آتش خانه پدری زنگ زد و گفت جایت خالی است ... بی معرفت این چهارشنبه سوری سوم است که نیستی  .... اما بعد از سه سال هستم و نیستم در این آتش خانگی .... گویی مدتهاست نیستم ... نمی بینم ... نمی فهمم ... نمی خوانم ... نمی گریم .... من در این بازی کم آوردم ... تاب تحمل غصه خوردن مادرم را ندارم ... تاب اشک خوردن عروسک عشق و شکستن بغض پدر را ندارم ... می روم .. فرار می کنم .... به ناکجا آبادی دور ... به جایی که نه قلم باشد و نه کاغذ ... بدانید و بخوانید که این بچه افسرده دیار ایران زمین خسته از تمام نگاه های بی نگاه است ... من بازهم غایب بودم ... در عروسی خوبان ... ... گهگداری به این خطوط سری بزنید و فاتحه ایی بخوانید .... خداحافظ همین حالا ....!