اگر قهرمان شدیم........!

همیشه نوشتم که رنگ سرخ جزئی از زندگی من است ... از زمانی که خودم را شناختم در کوچه پس کوچه های پایتخت و یا روی سکوهای داغ آزادی تمام وجودم را به رنگ سرخ در می آوردم و برای سلطان چشم آبی فوتبال ایران اشک می ریختم ..... اما فصلی که نفس های آخرش را می کشد روزهای تلخی برای تیم همیشه سرخ من بود ..بدبیاری و بازی سیاسی دلالها و آلوده شدن حرمت نام پرسپولیس بدست اصولگرایان بی انصاف که حق دوست داشتن یک تیم فوتبال را هم از یک ملت گرفتند...........! با عث شد در این ثانیه های بی پایان حسرت از دست دادن گلهای نزده و امتیازهای از کف رفته را بخوریم ...... هنوز امید هست .... فردا شاید بعد از روزها انتظار بر قله فوتبال ایران بنشینیم و شاید این نشستن دوام  داشته باشد ..............! به امید یک دوشنبه به یادمادنی .... مانند memorial day نیویورک .......!