( اسفندیار منفردزاده - شهیار قنبری و فرهاد بزرگ ترانه سازان بی دل این خاک )
( فرهاد در روزهای پایان زندگی .... در غربت خانگی در خفقان محض....... ساز کوک می کند برای دیوارهای بلند ....)
جمعه
حرف تازه ای برام نداشت ...........
هرچی بود.............
پیشتر از اینها گفته بود
به یاد فرهاد و شهیار.... قصه گوی ترانه ایران زمین در این جمعه بی حوصلگی .......................!