گیج و منگ

یکباره از خواب می پری و با دهان پر دود ....  یخچال را باز می کنی و با هزار زحمت ... یک بطری آب یخ ........و زندگی به حال اول خودش بر می گردد ... آنوفت می روی کنار پنجره .......سیگار بهمن را آتش می زنی .... دودش را با تمام وجود داخل ریه هایت می کنی و و چشمانت را می بندی ..... هیچ صدایی غیر صدای پک زدن تو به سیگار نمی آید .... سرت را از پنجره بیرون می کنی تا خنکی نصف شب به صورتت بخورد .... می سوزد .... کیف می کنی .... مثل دیدن خون که حالت را جا می آورد ... نشئه می شوی .... چشمانت قرمز می شود .... مثل همان شبی که اینقدر خوردی و مست شدی و همه رازهایت را گفتی .... حتی گفتی هرشب قبل از خواب یک فصل دل سیر گریه می کنی .....!

در آن گیجی و منگی گوشی را بر می داری شماره اش را با هزار کلنجار رفتن  می گیری ... زنگ می خورد .... بوق ...بوق .. بوق .. صدایی کش دار از ان طرف خط ..... بی حوصله جوابت را می دهد .....( تا چند دقیقه دیگر می رسد ) ... دراز می کشی روی تخت ... تمام بدنت یخ کرده ..... می خندی ..... نزدیک است ..... صدای  آمدنش  کوچه های شهر  را پر کرده .... تا بالای سرت می رسند تو تمام کردی .... فقط یک کلمه (( متاسفم )) ...........آدم خوبی بود ........بخاطر همین بود که مرد ........!