همه چیز را بدر کردیم

از ساعت ۱ بامداد بدی و بد تینتی به سراغمان آمد .... هیچ چیز بد تر از آن نیست که تو دلتنگ باشی و مجبور شوی دعوا کنی ... هیچ چیز بد تر از ان نیست که تو عاشق باشی و بخواهی بلند فریاد بکشی .... هیچ چیز بد تر از ان نیست که تو غصه بخوری و اشک نریزی .... هیچ چیز بد تر آن نیست که یازده روز روی ماه یار را نبینی و اشک نقاشی کنی ... باری ! رفیق  در بامداد سیزدهم فروردین حالمان کلی خراب شد از این روزگار و آن غربت .... بهانه گرفتم و اشک ریخت ... اشک ریختم از غصه بازی هایش .... به فال نیک می گیرم این روزها و شبها را ... این دقایق و التماسهایش را که این خود زندگی است .... های مانده بر  شیشه ایی است که با انگشت رویش می نویسی دوستت دارم ... ...!